Այն ժամանակ, երբ Հին Հունաստանում լեգենդար բանաստեղծուհի Սապֆոն վարդին անվանում էր ծաղիկների թագուհի, այս բույսը ապահով կերպով մշակվում էր նաև Հին Չինաստանում, Հնդկաստանում և Պարսկաստանում: Վարդի թերթիկներից յուղ էին պատրաստում, զարդարում էին բանկետների սրահներն ու ամուսնական մահճակալները, շաղ տալիս բարձրաստիճան ու թագավորական մարդկանց ճանապարհը։ Ըստ լեգենդի՝ Լանկաստերի կոմսը Ֆրանսիայից բերել է կարմիր վարդ, որը դարձել է նրա ընտանիքի զինանշանը 16-րդ դարի սկզբին, սակայն «Ֆրանսիական վարդ» հասկացությունը հայտնվել է միայն 17-րդ դարում, երբ բուծվել է հիբրիդ։